Het aantal mensen dat in moderne slavernij leeft, is de afgelopen vijf jaar van 40 miljoen naar 50 miljoen gestegen. Het gaat hierbij zowel om dwangarbeid als gedwongen huwelijken. Dat blijkt uit een rapport dat de Internationale Arbeidsorganisatie samen met Walk Free en International Organization For Migration heeft uitgebracht. De schokkende uitkomst laat zien dat slavernij niet alleen iets is van het verleden, maar nog steeds een dagelijkse realiteit.
Onder moderne slavernij verstaan de organisaties situaties van uitbuiting, waarin een persoon door bedreigingen, geweld, dwang, misleiding en machtsmisbruik niet kan vertrekken of weigeren.
Bijna 28 miljoen mensen moeten gedwongen arbeid uitvoeren. 22 miljoen zitten gevangen in een gedwongen huwelijk (twee derde van deze slachtoffers is vrouw). De onderzoekers stellen dat mensen die onvrijwillig trouwen een hoger risico lopen om slachtoffer te worden van seksuele uitbuiting, dwangarbeid of huiselijk geweld.
Een van de grootse oorzaken van het toenemende aantal ‘moderne slaven’ zou de coronapandemie zijn. Door de pandemie verslechterde op veel plekken de arbeidsomstandigheden of verloren mensen hun baan en belande in de schulden.
De groeiende wereldwijde migratiestroom die versterkt wordt door klimaatverandering en gewapende conflicten zijn ook redenen van het toenemende aantal in moderne slavernij. 15% van de gedwongen arbeiders zijn migranten. Als zij niet beschermd worden door wetten of in staat zijn op te komen voor hun rechten, lopen zij een groter risico om in gedwongen arbeid terecht te komen.
Kinderslavernij
Ook kinderen zijn nog dagelijks slachtoffers van gedwongen arbeid. Momenteel zijn er 3,3 miljoen kinderen die onvrijwillig werken. Dit is vijftien procent van het volledige aantal gedwongen arbeid. 1,7 miljoen van deze kinderen werkt gedwongen in de seksindustrie.
Uit het rapport blijkt dat moderne slavernij in de hele wereld voorkomt, ongeacht het inkomensniveau van een land. Zelfs in de rijkste landen komt moderne slavernij voor. In Nederland dus ook. Meer dan de helft van alle gevallen van gedwongen arbeid vindt plaats in landen met hoge en middeninkomens. Het gaat hier over dwangarbeid in bijvoorbeeld de landbouw, huishoudelijk werk en de seksindustrie.
SDG’s tegen slavernij
Verschillende SDG’s gaan over het uitbannen van moderne slavernij. Dit zijn SDG 8: waardig werk en economische groei, SDG 16: vrede, justitie en sterke publieke diensten en SDG 5: Gendergelijkheid. Een van de targets voor SDG 8 is het einde maken aan misbruik en exploitatie van kinderen voor 2025. En het afschaffen van alle vormen van moderne slavernij voor 2030.
Ook SDG 5 heeft betrekking op een vorm van moderne slavernij, namelijk gedwongen huwelijken. SDG 5 wil alle vormen van geweld en schadelijke praktijken tegen vrouwen en meisjes uitroeien, ook vrouwenhandel, seksuele- en andere soorten uitbuiting. Tot slot heeft SDG 16 als een van zijn targets een einde maken aan het misbruik, exploitatie, handel en alle vormen van geweld tegen en het martelen van kinderen.
Nu in actie komen om einde te maken aan slavernij
Dit rapport confronteert ons met het feit dat er nog te weinig actie wordt ondernomen om de doelen op tijd te behalen. Het is essentieel dat overheden en gemeenschappen nu de wil en middelen verzamelen om in actie te komen om een einde te maken aan moderne slavernij.
Guy Rider, directeur-generaal van de IAO, noemt het “schokkend” dat de situatie niet verbetert. Volgens Rider zijn het niet alleen de nationale overheden die verantwoordelijk zijn, maar zijn er ook internationale standaarden nodig.
Wil je meer weten over moderne slavernij en hoe je je hiertegen in kan zetten? Kijk dan even op de sites van deze organisaties: