Vroeger wilde Lotte van Eijk afvallen, maar inmiddels maakt ze mode waarmee ze dikke mensen hoopt te bevrijden. Haar collectie heeft zowel strakke als verhullende kleding. “Niet iedereen voelt zich zo comfortabel in zijn lijf als ik, vetfobie is nog steeds een ding.”
Dit interview is onderdeel van de Goal Getters-serie die OneWorld in samenwerking met SDG Nederland maakt
“Ik ben mijn hele leven al dik, net als de helft van mijn familie. Het zit in onze genen”, vertelt Lotte (24). In haar eveneens dikke oma vond ze een bondgenoot in ‘het gevecht met de kilo’s’, zoals ze het licht spottend omschrijft. Samen gingen ze op dieet.
Ze bezochten winkel na winkel op zoek naar leuke kleding die hen zou passen. “We slaagden vrijwel nooit. Dan kochten we maar weer een sjaaltje of een sieraad, om een al bestaande outfit mee op te leuken. Eén keer vonden we tussen de grijze en zwarte gewaden een roze tanktop in mijn oma’s maat. Ze durfde ’m eerst niet aan, ze vond zichzelf er te dik voor. Maar uiteindelijk werd het haar favoriete kledingstuk.”
Ik wilde het echt anders doen
Toen Lotte vijftien was, kreeg haar oma de diagnose kanker. Daarvóór was ze meerdere keren weggestuurd bij de huisarts, die haar maagpijn en vermoeidheidsklachten aan haar gewicht weet. De behandelingen redden haar oma niet, maar maakten haar wel dunner. “Een van de laatste dingen die ze op haar sterfbed zei was: ‘Ben ik toch nog dun geworden.’ Die zin vatte het leven van mijn oma op een intens pijnlijke manier samen: alleen maar bezig met dunner worden en daardoor doodongelukkig. Dat was het moment waarop ik besefte dat ik het echt anders wilde doen in mijn leven.”
Veel lingerie, veel naakt
Ze besloot haar uiterste best te doen haar lijf te omarmen zoals het was. In het derde jaar van haar studie fotografie aan de Willem de Kooning Academie begon ze haar Instagramaccount @Lovaeij, waar ze inmiddels 125.000 volgers heeft. “Als onderdeel van een onderzoek voor mijn studie besloot ik via dat account de wereld duidelijk te maken dat ik plussize model was. Ik schoot allerlei beelden van mezelf die je van mijn lichaamstype normaal gesproken niet ziet: veel lingerie, veel naakt”, vertelt ze.
En het werkte: haar volgersaantal steeg explosief, er kwamen modellenklussen binnen en ze ontving veel positieve reacties van andere dikke mensen. “Iemand liet weten dat ze dankzij mij weer in een bikini durfde.” Bovendien keek ze ook milder naar zichzelf. “Mijn zelfliefde groeide door die zelfportretten.”
Offline empoweren
Het deed haar nadenken over wat haar volgende stap zou zijn. “Ik wilde iets tastbaars achterlaten. Iets wat andere mensen zou empoweren en wat niet enkel online zou bestaan.” Ze besloot een oude droom op te pakken.
Op haar achtste wilde Lotte al een eigen kledinglijn, toen haar oma haar leerde naaien. Daar kwam toen niet veel van terecht: “Verder dan een half kussensloop kwam ik niet; ik bleek veel te ongeduldig voor handwerk. Tekenen was meer wat voor mij, laat mij maar lekker ontwerpen.” En precies dat deed ze.
Lees het volledige interview met Lotte hier